مجازی سازی سخت افزار و نرم افزار سرور مجازی
در مقالات قبلی در مورد مجازی سازی به طور مفصل حرف زدیم . دراین مقاله در مورد مجازی سازی سخت افزار و نرم افزار با هم گفتو گویی خواهیم داشت . مجازی سازی به طور کلی می تواند به عنوان فرایند انتزاع منابع محاسباتی تعریف شود.
با استفاده از یک پارتیشن منطقی می توان از مجازی سازی برای نشان دادن مجموعه ای از منابع سخت افزاری استفاده کرد.
این امرسرور فیزیکی مجزا (سرور مجازی اختصاصی ) را به چندین سرور منطقی (سرورمجازی ) تقسیم می کند
و به عنوان لایه ای بین سیستم سخت افزاری و نرم افزاری که در آنها کار می کند فعالیت میکند.
مجازی سازی معمولاً یک نسخه مجازی از چیزی مانند سیستم عامل ، سرور ، دستگاه ذخیره سازی یا منابع شبکه ایجاد می کند
که تقریباً مشابه نسخه اصلی است. مجازی سازی؛ نرم افزاری است که به چندین نمونه سیستم عامل اجازه می دهد
همزمان در یک کامپیوتر واحد اجرا شوند. مجازی سازی اساساً بخشی از زیرساخت های بدنی است.
مجازی سازی را می توان در لایه های مختلف مانند دسک تاپ ، سرور ، پرونده ، ذخیره و شبکه طبقه بندی کرد.
سه حوزه از حوزه فناوری اطلاعات وجود دارد که مجازی سازی باعث ایجاد مجازی سازی شبکه ،
مجازی سازی ذخیره سازی و مجازی سازی سرور می شود.
مجازی سازی همچنین امنیت و مدیریت محیط ( جلوگیری از حملات DDOS) را فراهم می کند.
در اصل ۲ نوع مجازی سازی در هاست سرور وجود دارد:
- سخت افزار
- نرم افزار
میزبانی وب برای یک وب سایت بسیار مهم است. داده های مهم وب سایت در هاست ذخیره می شوند.
میزبانی وب به شما امکان می دهد وب سایت خود را از طریق ( WWW یعنی شبکه جهانی وب) در دسترس قرار دهید.
این امر وب سایت را قادر می سازد توسط جهان دیده شود. میزبانی وب فضای وب سایت های اینترنتی را فراهم می کند.
انواع دیگر مجازی سازی:
- سخت افزار
- دسکتاپ
- نرم افزار
- حافظه
- ذخیره سازی
- داده ها
- شبکه
مجازی سازی سخت افزار:
در اصل مجازی سازی سخت افزار شامل مجازی سازی رایانه یا سیستم عامل است.
هنگام وقوع مجازی سازی سخت افزار ، مدیر ماشین مجازی در مدارهای یک جزء سخت افزاری تعبیه شده است.
به این مدیر ماشین مجازی یک فوق تخصص گفته می شود. Hypervisor اجازه می دهد
تا با کنترل حافظه ، پردازنده و سایر مؤلفه ها ، سیستم عامل های مختلفی در همان رایانه کار کند.
انواع مجازی سازی سخت افزار:
مجازی سازی کامل
مجازی سازی جزئی
Paravirtualization
همانطور که در نمودار بالا نشان داده شده است ، Virtual Machine پشتیبانی سخت افزاری کافی را ارائه می دهد
و به سیستم عامل مهمان اجازه می دهد تا به طور مستقل اجرا شود.
مجازی سازی سخت افزار به طور عمده ماشین های مجازی را کنترل می کند که بسیار ساده تر از کنترل سرور فیزیکی است.
عموماً از این فناوری برای قرار دادن بسیاری از سرورهای فیزیکی کوچک در یک سرور فیزیکی بزرگ استفاده می شود
تا بتوان از این پردازنده به طور مؤثر استفاده کرد.
مزایای مجازی سازی سخت افزار عبارتند از:
- استفاده بهتر از منابع
- هزینه های کل کمتر به دلیل تلفیق سرور
- ROI بالاتر (بازده سرمایه گذاری)
- افزایش Uptime به دلیل ویژگی های پیشرفته مجازی سازی سخت افزار
- و انعطاف پذیری IT افزایش میابد
مجازی سازی نرم افزار:
مجازی سازی برنامه ها یا برنامه های رایانه ای به عنوان مجازی سازی نرم افزار شناخته می شود.
بیشترین کاربرد برنامه های مجازی سازی نرم افزار ، SVS یعنی Solution Virtualization نرم افزار است
. SVS روشی جدید برای استفاده از نرم افزاری است که امکان فعال سازی ، غیرفعال کردن یا تنظیم مجدد برنامه ها را فراهم می کند.
در مجازی سازی نرم افزار می توان برنامه هایی را روی لایه مجازی یا سخت افزار مجازی ایجاد شده ؛نصب کرد.
ما می توانیم برنامه ها را از فضای مجازی نیز نصب کنیم که بر روی سیستم عامل میزبان نصب شود.
مجازی سازی نرم افزار به طور عمده شامل موارد زیر است:
مجازی سازی سطح سیستم عامل
مجازی سازی برنامه و فضای کاری
مجازی سازی خدمات
همانطور که در نمودار بالا مشخص شد ، برنامه های مجازی سازی در بالای سیستم عامل میزبان اجرا می شوند و تمام سیستم عامل مهمان در آن کار می کند.
مزایای مجازی سازی نرم افزار عبارتند از:
- استقرار مشتری آسانتر می شود
- امنیت اضافه شده است
- سهولت مدیریت
- مهاجرت نرم افزار
- کاهش تضاد با نرم افزار موجود
مقایسه مجازی سازی سخت افزار و نرم افزار
مجازی سازی سخت افزار در مقابل نرم افزار:
نقش مهمان و میزبان:
در مجازی سازی سخت افزار ، کد به طور مستقیم بر روی سخت افزار میزبان با استفاده محدود
و یا بدون استفاده از هیچ سیستم میزبان به جز پشتیبانی سخت افزاری اجرا می شود.
ضرر در مورد مجازی سازی نرم افزار این است که میهمان (سیستم مجازی سازی) و
سیستم های میزبان (سیستم پایه ای که سیستم مجازی سازی را اجرا می کند) نیاز به استفاده از پلتفرم مستقل دارند.
در صورتی که در مجازی سازی نرم افزار ، سیستم میزبان باید پلت فرم مهمان را کاملاً ارزیابی کند.
مزیت مجازی سازی نرم افزار این است که سیستم عامل هاست و مهمان مستقل هستند. اما این رویکرد بسیار کند و پرمصرف است.
کدام یک کارآمدتر است؟
در مجازی سازی سخت افزار از سخت افزار دستگاه میزبان استفاده می شود.
یک مدیر ماشین مجازی به نام “Hypervisor” ، مهمان و زمان دسترسی آنها به سخت افزار را کنترل می کند.
از آنجا که مجازی سازی سخت افزاری شامل دسترسی به سخت افزار کم و بیش مستقیم است، بسیار کارآمدتر از مجازی سازی نرم افزار است ،
بنابراین در موارد بسیار نادر فقط هر ISP واقعی به جای مجازی سازی سخت افزار به مشتریان خود مجازی سازی نرم افزاری ارائه می دهد.
اجزای مجازی:
در اصل مجازی سازی سخت افزار شامل مجازی سازی رایانه یا سیستم عامل است.
در حالی که در مجازی سازی نرم افزار ، مجازی سازی برنامه ها یا برنامه رایانه ای انجام می شود.
منابع مشترک:
مجازی سازی سخت افزار RAM و CPU کاملاً جدا شده است.
مجازی سازی نرم افزار RAM و CPU مشترک را ارائه می دهد.
برنامه های کاربردی :
مجازی سازی سخت افزار با استفاده از برنامه هایی مانند VM-Ware و Hyper-V انجام می شود.
در حالی که مجازی سازی نرم افزار با استفاده از برنامه هایی مانند Virtuozzo انجام می شود.
هزینه:
فرآیند مجازی سازی سخت افزار معمولاً پرهزینه است.
در حالی که مجازی سازی نرم افزار را می توان با هزینه نسبتاً کمتری انجام داد.
زمان تنظیم:
فرآیند مجازی سازی سخت افزار معمولاً زمان تنظیم بیشتری نیاز دارد.
مجازی سازی نرم افزار با سرعت بیشتری رخ می دهد.
ثبات:
مجازی سازی سخت افزار معمولاً هنگام به روزرسانی سیستم عامل خود ، با ثبات تر است.
در حالی که مجازی سازی نرم افزار از ثبات کمتری برخوردار است زیرا در اینجا بروزرسانی سیستم عامل تا زمان بروزرسانی میزبان نمی تواند رخ دهد.
آیا به میزبانی با مجازی سازی سخت افزار / نرم افزار احتیاج دارید؟با ما در ارتباط باشید
