Domain Name System یا به اختصار DNS
( Domain Name System )در معنی “سیستم نام دامنه” یا DNS دفترچه تلفن اینترنت است.
آدرس های IP ، نحوه شناسایی رایانه های دیگر در اینترنت هستند.
هیچ کسی تمایل به حفظ کردن IPهای سختی مثل ۷۴.۱۲۵.۲۰.۱۱۳ یا حتی آدرس های IP سخت تر را ندارد.
سیستم نام دامنه یا Domain Name System یک مدل برای نام گذاری کامپیوتر ها یا یا سیستم ها یا منابع دیگری که به شبکه اینترنت یا شبکه خصوصی متصل هستند.
سیستم نام دامنه همان چیزی است که به شما (و سایر کاربران اینترنت) این امکان را میدهد به وب سایت ها متصل شوید.
این سیستم راهی آسان برای ما فراهم می کند تا مکانی را که می خواهیم در اینترنت برویم شناسایی کنیم.
هدف اصلی آن تبدیل نام دامنه های اینترنتی،
و نام های میزبان اینترنتی که در URL از یک مرورگر وب دیده میشود به آدرس های IP است.
مرورگرهای وب از طریق “آدرس های پروتکل اینترنت” یعتی IP ها در تعامل هستند.
DNS نام دامنه را به آدرسهای IP ترجمه می کند تا مرورگرها بتوانند منابع اینترنتی را بارگیری کنند.
هر دستگاه متصل به اینترنت دارای یک آدرس IP منحصر به فرد است،
که سایر دستگاه ها برای پیدا کردن دستگاه از آن استفاده می کنند.
سرورهای DNS نیاز به انسان را برای به خاطر سپردن آدرس های IP مانند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ (در IPv4) ؛
یا آدرسهای IP پیچیده تر و جدیدتر IP ها از بین می برد.
DNS چگونه کار می کند؟
فرایند وضوح سیستم نام دامنه شامل تبدیل نام میزبان به آدرس IP دوستانه رایانه است.
یک آدرس IP به هر دستگاه از طریق اینترنت داده می شود ،
و برای یافتن یک وسیله اینترنتی ، لازم است از آدرس آن ، مانند آدرس خیابان برای یافتن خانه خاص استفاده شود.
هنگامی که ما با وارد کردن نام دامنه مانند tehranserver.ir یک وب سایت را جستجو می کنیم ،
مرورگرهای وب از طریق آدرس های پروتکل اینترنت (IP) با اینترنت در تعامل هستند؛
که وقتی آدرس وبسایت را جستجو میکنید ، مرورگر وب شما باید آدرس IP را که دامنه tehranserver.ir در آن قرار دارد پیدا کند.
به محض وارد کردن و جستجوی خود ، مرورگر وب شما درخواست شما را به سیستم عامل Windows یا Mac یا Android ،
که دستگاه شما در آن کار می کند ، ارسال می کند.
سرانجام ، سرور شماره معتبر آدرس IP دقیق (مثلا: ۲۱۶.۳.۱۲۸.۱۲ ) را می دهد.
این اطلاعات به سرور اختصاصی برمی گردد ، که آن اطلاعات را ذخیره می کند و پاسخی را ارسال می کند.
برای مرورگر وب ، جستجوی DNS “در پشت صحنه” رخ می دهد و جدا از درخواست اولیه ، نیازی به تعامل از رایانه کاربر ندارد.
مطالب مرتبط:
